introwertyk, ekstrawertyk i dziecko ambivert
czy jesteś ekstrawertykiem czy introwertykiem?
czy Twoim pomysłem na niebo jest samodzielne zwijanie się z dobrą książką? A może po to, by przetańczyć całą noc w nocnym klubie z setkami innych ludzi? W jakim momencie w naszym życiu pojawiają się te preferencje społeczne?
w wieku około trzech / czterech dzieci stają się bardziej towarzyskie w swojej zabawie. Ich postawy i podejścia społeczne wpływają na sposób, w jaki odnoszą się do innych. Udana dynamika grupy sprawia, że jesteśmy szczęśliwi, a nieudane sprawiają, że jesteśmy nieszczęśliwi, niezależnie od wieku. Oczywiście musimy umieścić wsparcie relacji społecznych w centrum edukacji wczesnoszkolnej.
postawa społeczna dziecka uwypukla jego potrzeby społeczne. Introwertyczne dziecko potrzebuje więcej czasu, aby przetworzyć to, co myśli, zanim się komunikuje i prawdopodobnie woli grać jeden na jednego lub w małych grupach. Ekstrawertyczne dzieci są bardziej pewne siebie i asertywne. Mają tendencję do łatwiejszego współdziałania. Wreszcie, ambiverted dzieci są mieszanką tych dwóch; cieszą się towarzystwem innych, a także samotnością. Ambivertowie stanowią mniej więcej od połowy do dwóch trzecich populacji, z introwertykami i ekstrawertykami wśród reszty.
nasz świat ma tendencję do nagradzania ekstrawertyzmu, podczas gdy introwertyzm jest postrzegany jako słabość lub problem. Niezależnie od temperamentu i osobowości, każde dziecko musi czuć się wspierane, cenione i szanowane. Naszym zadaniem jest zachęcenie dzieci do interakcji w zdrowy i przyjemny sposób, który najlepiej im odpowiada. Jak to zrobimy?
Socjogramy
Socjogramy są wizualnymi reprezentacjami relacji międzyludzkich w grupie lub klasie. Gdy zabawa dziecka jest interaktywna (zwykle w wieku około czterech lat) socjogramy stają się użytecznym narzędziem do identyfikacji dzieci, które mogą być odizolowane społecznie i potrzebują pomocy w inicjowaniu interakcji lub do oznaczania niezrównoważonych przyjaźni.
spójrz na poniższy socjogram. Strzałki oznaczają, kto inicjuje interakcję z kim/kto lubi grać z kim. Zauważ, że Lisa inicjuje interakcję / lubi bawić się z innymi, ale nie otrzymuje odpowiedzi. Nie jest ceniona jako partnerka do zabawy. Należy się tym zająć.
socjogram (patrz wyżej) można utworzyć za pomocą:
- obserwacja, kto inicjuje interakcje z kim (werbalne, niewerbalne). Kilka socjogramów podczas jednej sesji zbuduje obraz zachowań społecznych dla skoncentrowanego dziecka lub grupy.
- pytając dzieci (gdy nie ma z nimi innych dzieci), z którymi lubią się bawić. Ta metoda może być mniej niezawodna dla młodszego dziecka, ponieważ może również podać imię dziecka, z którym właśnie się bawiło. Po zapisaniu wszystkich imion, które nadają dzieci, możesz utworzyć socjogram. Jest to socjogram „jednorazowy”.
Utwórz socjogram zgodnie z dowolną metodą, która Twoim zdaniem będzie najbardziej skuteczna w twoim otoczeniu.
co dalej?
często socjogramy po prostu potwierdzają to, co już wiemy. Innym razem widoczne stają się mniej zauważalne wzorce zachowań społecznych/preferencji przyjaźni.
porozmawiaj o wynikach z kolegami. Jakie są wzorce społeczne skupionego dziecka? Czy dziecko rozmawia Więcej z dorosłymi niż z dziećmi? Czy pozostają z jednym dzieckiem/grupą przez całą sesję, czy przelatują z jednej na drugą? Czy pojawiają się jakieś przyjaźnie lub konflikty?
można tworzyć skuteczne strategie wspierania dzieci, które zmagają się z interakcją/budowaniem przyjaźni. Modelowanie i zachęcanie do zdrowych interakcji jest kluczowe: „Sam i Lisa, uwielbiam to, jak bawicie się razem z ciastem do zabawy. Masz taką zabawną grę!”
bardzo atrakcyjne zajęcia wciągną najbardziej nieśmiałe dzieci w sytuację grupową, pod warunkiem, że „apel” jest wystarczająco kuszący.
co najważniejsze, gdy otoczenie emocjonalne jest zdrowe, dzieci mogą zrelaksować się w grupach społecznych, które im odpowiadają. Nie każde dziecko będzie miało dziesiątki przyjaciół. Niektórzy będą mieli tylko jedną lub dwie. To właśnie jakość tych przyjaźni buduje szczęśliwe dzieci poprzez pozytywne interakcje.
dobrą praktyką jest tworzenie regularnych socjogramów w celu zbudowania solidnego zapisu zachowań społecznych dziecka. Poprzez uważne odnotowanie przyjaźni i interakcji, a następnie poprzez skuteczne strategie, dorośli tworzą wspierające środowisko uczenia się, zachęcając w ten sposób do kompetencji społecznych i spójności wśród naszych najmłodszych dzieci.
o autorze
Helen Garnett jest matką 4 dzieci, zaangażowaną i doświadczoną Konsultantką. W 2005 roku założyła przedszkole i z pasją dba o małe dzieci i więzi. W rezultacie napisała książkę „rozwijanie empatii we wczesnych latach: przewodnik dla praktyków”. Jest również współautorką programu nauczania dla wczesnych lat i narzędzia do oceny, obecnie wdrażanego w Indiach. Helen jest również członkiem zespołu Think Equal, globalnej inicjatywy kierowanej przez Leslee Udwin, rozwijającej empatię w przedszkolach i szkołach na całym świecie.
