By Ejaz Ghani
India moet 100 miljoen meer banen creëren tegen 2030. Het scheppen van meer banen is de grootste ontwikkelingsuitdaging. Geen enkel land kan zijn potentieel ten volle benutten en de uitdagingen van de 21e eeuw aangaan zonder de volledige participatie van de beroepsbevolking.
er is bezorgdheid geuit over het trage tempo van het scheppen van banen en de groei zonder banen in het verleden. Terwijl de economische geesten door de geschiedenis heen het verband tussen economische groei en banengroei hebben erkend, blijven er controverses bestaan. Een controverse is de vraag of jonge/kleine bedrijven of grote/gevestigde bedrijven banen creëren. Waarom hebben sommige steden meer banen gecreëerd? Is het scheppen van werkgelegenheid per sector verschillend? Deze vragen geven inzicht in wat beleidsmakers kunnen doen om het tempo van het scheppen van banen in India op te schalen (Reshaping Tomorrow, OUP).Uit empirische gegevens uit 300 districten blijkt dat er banen worden gecreëerd door jonge/kleine bedrijven en niet door grote/gevestigde bedrijven. Er is een sterke positieve relatie tussen nieuwe/kleine ondernemingen en banengroei, en deze relatie is veel sterker in India dan in de VS. Helaas, hoewel India een opwaartse trend heeft laten zien in de toetreding van nieuwe bedrijven, is dit niet sterk genoeg om banen te creëren om 10 miljoen werknemers te absorberen die elk jaar toetreden tot de beroepsbevolking. India heeft nog steeds te weinig ondernemers voor zijn ontwikkelingsstadium, in vergelijking met andere landen. Het tempo en de omvang van de werkgelegenheid zijn afhankelijk van de toetreding van nieuwe bedrijven. Wat bevordert start-ups en ondernemerschap? Is het hoge rendement op ondernemerschap, minder regelgeving en een beter ondernemingsklimaat, of investeringen in fysieke en menselijke infrastructuur? Deze lijst is geenszins uitputtend, maar loopt parallel met de bekende lijst van verklaringen over ondernemerschap in ontwikkelde en ontwikkelingslanden.Uit empirische resultaten blijkt dat het anticiperen op abnormaal hoge investeringsrendementen of minder regelgeving en ondernemingsklimaat niet de belangrijkste drijvende kracht achter ondernemerschap zijn. De belangrijkste factoren zijn investeringen in lokale menselijke en fysieke infrastructuur. Steden die de fysieke en menselijke infrastructuur hebben verbeterd, hebben gezorgd voor een ondersteunende industriële structuur voor input-en outputmarkten wereldwijd en lokaal met sterkere mondiale toeleveringsketens en de aanwezigheid van kleine lokale leveranciers, en hebben een sneller tempo van start-ups en banengroei laten zien. Deze patronen gelden voor zowel productie als diensten.
het bericht is duidelijk. Als India 100 miljoen extra banen wil creëren, moet het ondernemerschap worden bevorderd. Veel beleidshefbomen kunnen worden gebruikt. De hoogste prioriteit is het opschalen van investeringen in menselijke en fysieke infrastructuur. Het is zorgwekkend dat India laag scoort in de meeste wereldwijde rankings van fysieke infrastructuur op een moment dat het ernaar streeft om te profiteren van de verschuiving van de productie weg van powerhouse China.
de huidige” spaartegoeden “in ontwikkelde landen en” investeringsschaarste ” in ontwikkelingslanden hebben de infra-projecten in India veel aantrekkelijker gemaakt. Internationale investeerders zijn optimistisch over toekomstige infra-projecten, gezien het feit dat de overheid al een nationaal investerings-en Infrastructuurfonds heeft opgericht met mondiale investeerders als financieringsmechanisme voor projecten, de transparantie in het beheer van projecten heeft verbeterd, het misbruik van het PPP-model in het verleden heeft verminderd en het veilingssysteem voor de toewijzing van publieke middelen heeft verbeterd. Er moet nog veel meer gebeuren.India staat ook laag op de wereldranglijst van menselijke infrastructuur, met slechte cijfers op het gebied van onderwijs, vaardigheden, levensverwachting en gezondheid. India ‘ s leerresultaten en gezondheidsindicatoren hebben weinig of geen verbetering laten zien. Het tempo van het scheppen van banen kan niet worden opgevoerd zonder meer te investeren in onderwijs en vaardigheden. Het bereik, de kwaliteit en de tijdigheid van de toegang tot onderwijs en gezondheidszorg moeten dringend drastisch worden verbeterd. Dit kan worden gedaan door het bevorderen en vormen van partnerschappen met toonaangevende wereldwijde onderwijs-en gezondheidsinstellingen. De opkomende middenklasse biedt een grote markt. Investeren in onderwijs en vaardigheden is een belangrijke aanbetaling.
het tempo van het scheppen van banen en ondernemerschap werd ook beperkt door enorme verstoringen op de factormarkten—grond, arbeid en kapitaal. Elke onderneming heeft toegang nodig om output te produceren. Grote verstoringen op de factormarkten hebben het voor nieuwe/jonge ondernemingen moeilijk gemaakt om toegang tot deze markten te krijgen, aangezien grote/gevestigde ondernemingen deze vaak buiten beschouwing laten. Met sterkere netwerken slagen gevestigde bedrijven erin om het grootste deel van de grond beschikbaar te houden voor bedrijven—en omdat land wordt gebruikt als onderpand voor de meeste bankleningen, grijpen ze ook bankleningen. De grond-en kapitaalmarkten zijn veel meer verstoord dan de arbeidsmarkten in India. Recente hervormingen van strikte arbeidsvoorschriften zullen het tempo van startende ondernemingen en het scheppen van banen verbeteren, maar er moet nog veel meer worden gedaan om verstoringen op de grond-en kapitaalmarkten te verminderen. Toegang tot grond en kapitaal is met name belangrijk voor nieuwe en kleine ondernemingen.
een strategie voor slimme banen gaat hand in hand met een strategie voor slimme urbanisatie. India ‘ s verstedelijking en banengroei groeiden samen in het begin van de jaren negentig, maar dit is de afgelopen tien jaar veranderd. Megasteden zijn te duur geworden, wat duidelijk blijkt uit het feit dat bedrijven in de productiesector van megasteden naar middelgrote steden verhuizen om concurrerend te blijven. Helaas is de verstedelijking van India traag geweest om de overgang van productiecentra van megasteden naar middelgrote steden tegemoet te komen. In tegenstelling tot China en de VS, hebben middelgrote steden en kleine steden geworsteld met slechte infrastructuur. Banengroei zal profiteren van een urbanisatiestrategie die de focus verlegt van tier I naar tier II-steden, interstedelijke concurrentie en samenwerking bevordert en een sterkere samenwerking tussen het centrum en de staten bevordert. Dit heeft het potentieel voor een 4x toename van de banengroei en inkomen.India moet meer investeren in fysieke en menselijke infrastructuur om het tempo van ondernemerschap en het scheppen van banen te versnellen. De tijd is rijp om de investeringen in infrastructuurprojecten op te schalen, aangezien de wereldwijde economische neergang heeft geleid tot een overvloed aan besparingen en India een geweldige investeringsmogelijkheid biedt. Beleidsmakers moeten de verstoringen van de factormarkt verminderen, met name op de grond-en kapitaalmarkten, en de urbanisatiestrategie koppelen aan ondernemerschap en het scheppen van banen. Deze lijst is geenszins uitputtend, maar wijst wel op de belangrijkste factoren die het tempo van ondernemerschap en banengroei zullen versnellen.
auteur is voormalig hoofdeconoom bij de Wereldbank en doceerde economie aan de Universiteit van Oxford. Weergaven zijn persoonlijk
