niezwykle rzadko zdarza się, że startup zaczyna się od jednej osoby. Mniej niż 5% wszystkich spółek portfelowych nextview zaczynało od jedynego współzałożyciela, a nie od zespołu założycielskiego. I chociaż jest coś szczególnego w początkowej grupie, która łączy się w spółkę, często nie wszyscy współzałożyciele są równi pod względem tytułu, własności, odpowiedzialności i innych wymiarów. W związku z tym jednym z najtrudniejszych elementów, które współzałożyciele zajmują się razem jako zespół, jest określenie podziału kapitału między założycielską grupę osób.
jak podzielić kapitał założycielski? I zrobić to uczciwie? Tu pojawia się wyzwanie. Nie ma magicznej formuły. Nie ma twardej & szybkiej reguły. Z tego właśnie powodu, a także dlatego, że każda pojedyncza sytuacja jest wyjątkowa, istnieje tak wiele różnych metod i rezultatów tego działania.
uważam, że pierwszą rzeczą do zapamiętania przy dzieleniu kapitału założycielskiego jest to, że equitable nie oznacza równego. Pierwszym ważnym progiem do przekroczenia jest decyzja, czy podział kapitału założycielskiego będzie dosłownie równy, ponieważ zazwyczaj ktoś w zespole często uważa, że powinien to być przypadek, lub przynajmniej rozważyć. Często jednak celem powinien być sprawiedliwy wynik-sprawiedliwy i bezstronny-nie taki sam dla wszystkich.
sposobem osiągnięcia sprawiedliwego wyniku w podziale kapitału założycielskiego jest skupienie się na strukturze, w którą każdy kupuje od samego początku. Proces ma znaczenie tak samo jak wynik, aby każdy czuł się zadowolony z wyniku. Zamiast zaczynać od negocjacji sumy zerowej wokół konkretnych liczb, okno dialogowe powinno zaczynać się od rozmowy o tym, jak chcesz zdecydować, a nie tylko o tym, co zamierzasz zdecydować.
kryteria ramowe nie muszą być skomplikowaną formułą, która próbuje rozliczać koszt wkładu każdego do punktu dziesiętnego. Jednak następujące wymiary są ważnymi czynnikami do rozważenia:
- doświadczenie/staż pracy/Stanowisko. Każdy zespół założycielski jest inny pod względem tego, czy współzałożyciele są rówieśnikami, czy bliskimi rówieśnikami, lub jeśli istnieją duże rozbieżności pod względem starszeństwa i doświadczenia. Podziały założycielskie zazwyczaj potwierdzają, że więcej starszych założycieli lub członków zespołu na stanowiskach na poziomie C będzie miało większy procent kapitału założycielskiego niż więcej młodszych lub współzałożycieli na poziomie personelu.
- Inwestycje Kapitałowe & Czasami niektórzy ze współzałożycieli zapewniają osobisty kapitał startowy (twardą gotówkę) w momencie powstania firmy. Często otrzymują w rezultacie większą część kapitału podstawowego założycieli, zamiast strukturyzować swój kapitał jako oddzielną inwestycję za pomocą preferowanego kapitału własnego lub obligacji zamiennych. W innych przypadkach niektórzy współzałożyciele mogą wcześniej zrezygnować z pensji (jeśli pozwalają na to ich osobiste okoliczności), aby zarobić dodatkową część kapitału „potu”. Oba te czynniki są zwykle odzwierciedlone w podziale kapitału założycielskiego.
- Wcześniejsze & Bieżące Zaangażowanie. Kapitał współzałożyciela powinien również odzwierciedlać jego bieżące zaangażowanie w spółkę. Z mojego doświadczenia wynika, że zbyt często większość uwagi poświęca się temu, co do tej pory zostało wniesione do firmy, a nie ważniejszej kwestii tego, co zostanie wniesione w przyszłości. Czasami jeden lub więcej współzałożycieli nie będzie zaangażowanych w pełnym wymiarze godzin-Ci współzałożyciele, którzy są tam na dłuższą metę i pracują w pełnym wymiarze godzin, powinni mieć większą część kapitału własnego (zazwyczaj wielokrotnie więcej niż współzałożycieli nie pracujących w pełnym wymiarze godzin nad przedsięwzięciem). Kapitał współzałożyciela powinien mieć okresy nabywania uprawnień (lub wygasające prawa odkupu), więc jeśli współzałożyciel odejdzie znacznie wcześniej niż inni, jego udział w działalności jest odpowiednio mniejszy.
- pomysł/IP. Czasami część podziałów kapitałowych założycieli jest przypisywana „kto wpadł na ten pomysł” lub faktycznemu adresowi IP, który został wprowadzony do firmy na początku. Dla większości startupów oprogramowania i Internetu (w przeciwieństwie do biotechnologii lub innych głębokich startupów technologicznych), twarde IP nie jest zwykle wydanym patentem, ale raczej istniejącą bazą kodu, którą przynosi jeden współzałożyciel. Ogólnie rzecz biorąc, udane startupy opierają się na realizacji, a nie tylko pomyśle, więc osobiście przypisuję niewielką część podziału temu czynnikowi, chociaż przedsiębiorcy używają go w swoich ramach.
moim zaleceniem byłoby podzielenie decyzji założycielskiej na dwie całkowicie oddzielne rozmowy w dwóch różnych czasach. Pierwszy to dyskusja na temat ram jak, Bez przypisywania żadnych liczb do danych wejściowych. Następnie, w kolejnej rozmowie, pracuj razem, aby przypisać rzeczywiste liczby każdemu z kryteriów, aby uzyskać ostateczny wynik.
proces tutaj jest najważniejszy, jeśli chodzi o to, że ludzie czują się dobrze z tym, gdzie wynikli, pomimo tego, co może być kontrowersyjną dyskusją, z okiem, że każdy spojrzy po latach bez żalu. Jeśli zostanie pomyślnie przeprowadzony, solidny proces zapewni fundament zaufania w budowaniu firmy w przyszłości.
po zawarciu umowy jest ostatni krok, którego nie należy przeoczyć: zapisz go natychmiast! Przekaż cokolwiek osiągnięto porozumienie na papier, nawet jeśli firma nie jest zarejestrowana lub radca prawny nie sporządził papierkowej dokumentacji założycielskiej. Dosłownie napisz coś w stylu ” my, założyciele XYZ, zgadzamy się na następujący harmonogram własności kapitałowej założycieli: John Doe – 20%; Jane Doe – 40%; Mike Smith – 40%”, przy czym każdy współzałożyciel podpisuje i przechowuje kopię. Ponownie, chciałbym dołączyć tylko kilka punktorów na temat mapy drogowej wykorzystywanej do liczb, zarówno podkreślają proces dla ludzi, aby w pełni internalizować, i uniknąć swędzenia dla (próby) renegocjacji w późniejszym terminie. (Następnie prezes będzie miał kancelarię prawną spółki formalnie sporządzić założyciel wspólnej dokumentacji giełdowej do wydania.
proces dzielenia kapitału założycielskiego nie jest zabawny. I tak często współzałożyciele odkładają kwestię podziału kapitału na znacznie dłużej niż powinni. Ta sytuacja często występuje, gdy jest bliski osobisty związek między niektórymi lub wszystkimi współzałożycielami, jako byli współpracownicy, przyjaciele lub współlokatorzy uczelni. Jeśli wszyscy jesteśmy przyjaciółmi, możemy po prostu czuć się komfortowo z myślą, że „rozgryziemy to później”, prawda? Ale relacje osobiste wykraczają poza organizacje, co jest dokładnym powodem, że opóźnianie lub unikanie rozmowy często powoduje, że proces jest bardziej niezręczny niż musi być. Gdy zespół pracuje nad projektem na poważnie, nawet jeśli nadal jest to faza nocna i weekendowa, współzałożyciele powinni kontynuować i omówić ten temat.
wreszcie, w miarę jak firma rozwija się poza etap niemowlęcy, tym bardziej zestalają się te podziały założycieli. Czas ustawia te wartości procentowe, które stają się trudne do usunięcia/ponownego wykonania. A gdy pojawią się nowe osoby trzecie przy stole, jak zewnętrzni inwestorzy, struktura naprawdę się ustabilizuje.
tym bardziej, że jednym z pierwszych zadań, które zespół założycielski powinien wykonać razem, jest to, dlaczego, jak i co dzieli kapitał założycielski sprawiedliwie.
