Australian Aquatic Biological

jako konsultant branżowy i członek pierwotnego Komitetu Sterującego CSIRO dla projektu badawczego CSIRO/Rirdc Csa-17a Super Yabby nadal jestem zaangażowany w prośby o dalsze informacje i udział w bieżących projektach związanych z CSIRO SUPER Yabby Research project yabbies and Yabby Farming Generals.

oprócz moich przedsięwzięć komercyjnych, ostatnio miałem powód do przeglądu projektu i dostarczenia informacji na nadchodzący dzień Yabby Farming Field w Griffith NSW, który jest organizowany przez NSW Aquaculture Association Inc. (NSWAA) www.nswaqua.com.auin marzec 2015. Jako sekretarz NSWAA zebrałem następujące informacje. Niektóre z poniższych informacji znajdziesz również na stronie NSW Aquaculture, w której dodano o wiele więcej informacji o rolnictwie komercyjnym. Jeśli chcesz zobaczyć artykuł NSWAA http://nswaqua.com.au/super-yabbies-developed-by-the-csiro/ artykuł nswaa zawiera wszystkie informacje naukowe, artykuły, zdjęcia i raporty, ale dostępne tylko dla członków za pośrednictwem biblioteki ich członków. Ten artykuł jest bardziej ogólne informacje bez raportów i rękopisów naukowych.

w 1998 roku CSIRO Livestock Industries w Chiswick w pobliżu Armidale NSW samofinansował projekt badawczy mający na celu zwiększenie wydajności gospodarstw poprzez genetyczną poprawę zasobów yabby. Historycznie CSIRO w Armidale (http://www.csiro.au/Portals/About-CSIRO/Where-we-are/New-South-Wales/FD-McMaster-Lab.aspx) rozpoczął jako obiekt badawczy owiec w 1950 roku. jednak ze względu na spadek wełny i innych produktów towarowych, które miały miejsce w połowie 1990 roku CSIRO szukał czegoś, co rolnicy owiec mogą dywersyfikować i zidentyfikowali yabbies / akwakulturę jako opcję o największym potencjale. W przypadku rolnictwa mieszanego strategie rozprzestrzeniania ryzyka, takie jak dywersyfikacja poza tradycyjnymi mieszankami towarowymi, mogą zwiększyć stabilność gospodarczą i wydaje się idealnym rozwiązaniem.

program badawczy był prowadzony przez dr Dean Jerry, którego wizja i zaangażowanie w przemysł akwakultury napędzały ten projekt. Dean był bohaterem przemysłu w tym czasie i miał pełne poparcie NSW Aquaculture Association and Industry.

Dean rozpoczął szeroko zakrojone poszukiwania naturalnie szybko rosnących szczepów yabbies. Ostatecznie wybrał 5 podstawowych szczepów pochwy z bardzo zróżnicowanych środowisk. Z zachodniego Queensland, north western NSW, western NSW, NSW Snowy Mountains i western Victoria yabbies zostały zebrane i wysłane do CSIRO animal laboratories w Chiswick NSW.

Dean i jego zespół zaczęli od tych różnych szczepów yabbies, ale bardzo wcześnie odkryli, że dwa ze szczepów rosły wyjątkowo szybciej w porównaniu do innych (Jerry et al. 2001). Różne szczepy pochwy z różnych populacji mają niezwykłą różnorodność różnych cech genetycznych, niektóre z nich są korzystne, a niektóre nie są tak atrakcyjne. Główną cechą, którą CSIRO był zainteresowany, był wzrost; przeprowadzili próby między różnymi szczepami i wybrali dwóch najszybszych hodowców, którzy okazali się najbardziej obiecujący. Teraz możesz spekulować na temat przyczyny tego, ale przypadkowo oba szybciej rosnące szczepy, skąd pochodzą z górnych dopływów zlewni Murray Darling. Yabbies pochodzą z basenu drenażowego Murray Darling w Australii i rozwijają się w całym dorzeczu. Dorzecze Murray Darling obejmuje jedną siódmą kontynentu australijskiego, ponad milion kilometrów kwadratowych, obejmuje 20 głównych rzek, w tym 3 najdłuższe, Darling 2740 kilometrów, Murray 2530 kilometrów i Murrumbidgee 1690 kilometrów.

dwa wybrane szczepy pochodziły z rzeki Warrego w południowo-zachodnim Queensland, która znajduje się nad rzeką Murray i rzeki Tumut, która znajduje się nad rzeką Murrumbidgee.

badania wykazały, że istnieją znaczne różnice w stopach wzrostu wśród dzikich populacji yabbies(Jerry et al. 2002). W rzeczywistości dwie najszybciej rosnące populacje, które oceniali, rosły do 42% szybciej niż najwolniejsza (która nawiasem mówiąc to C. albidus destructor z regionu Wimmera w Wiktorii). Wiktoriańskie yabbies miały jednak dłuższe ogony niż wszystkie inne szczepy. W celach komercyjnych posiłek z ogona jest ważnym czynnikiem, ponieważ ci, którzy delektują się smakiem yabbies, chcą większych ogonów, aby uzyskać więcej mięsa. Jednak do początkowych prób CSIRO wybierali tylko wzrost

wybrali 2 najszybciej rosnące szczepy yabbies (Cherax destructor) i w 2000 roku rozpoczęli selektywny program hodowlany z tymi 2 odmianami. Zaczęli od 28 rodzin yabbies plus kontroli (ponad 300 yabbies początkowo). Kontrole zostały wyhodowane z wybranymi rodzinami, aby zapewnić dokładne wyniki, ale oznaczone, aby je zidentyfikować. Pomysł polegał na wykorzystaniu tych wyselekcjonowanych szczepów jako podstawy genetycznej dla selektywnego programu hodowli w celu dalszej poprawy tempa wzrostu i wykorzystania kontroli do monitorowania postępów. Proces ten był dość prosty przy pojedynczym kryciu, występującym w akwariach szklanych. Pozwoliło to na pełną kontrolę nad procesem hodowlanym i zapewniło, że chów wsobny nie stanowi problemu. Młode pochwy były następnie hodowane w wylęgarni CSIRO do poziomu od 0,4 do 1 grama. Młode zostały następnie oznaczone wkładką elastomerową i przeniesione do zewnętrznych stawów w celu przeprowadzenia prób wzrostu.

CSIRO wybudowało 6 stawów ziemnych o powierzchni 0,1 ha. Stawy są ogrodzone i sieciowane i są przeznaczone do replikowania komercyjnych stawów yabby, więc uzyskane wyniki będą takie same jak te otrzymane przez przemysł. Typowo dla komercyjnego rolnictwa yabby minimalny rozmiar stawu wynosi 0,1 ha, a maksymalny 0,5 ha (patrz Książka Commercial Yabby Farmer, aby uzyskać więcej informacji na temat projektu http://www.rbmaqua.com.au/bookshop.shtml)

pierwsza generacja yabbies F1 o średniej wadze 0.59 gramów przechowywano w glinianych stawach i hodowano przez 78 dni. Ogółem przeżyło 62% zarybionych pochwy, a średnia waga zebranych raków wynosiła 30,7 grama. Stwierdzono ogromną różnicę w wielkości osobniczej, przy czym dla samców największy wynosił 52,6 grama, a najmniejszy 16,5 grama. Jednak najważniejsze jest to, że wybrane yabbies wzrosły o 14% większe niż kontrole. Osobniki zarówno samce, jak i samice o najlepszym wzroście zostały następnie wybrane jako pożywienie dla następnego pokolenia.

w 2001 r.Rural Industries Research and Development Corporation (Rirdc), które wspierają przemysł wiejski i mają trochę wizji, zgodziło się sfinansować CSIRO na trwający 3-letni projekt badawczy. W tym samym roku oceniono i wybrano pierwsze pokolenie zwierząt pod kątem wzrostu i potomstwa. Z odrobiną wsparcia ze strony RIRDC i dużym zainteresowaniem i entuzjazmem ze strony przemysłu i społeczności, CSIRO rozpoczęło drugie pokolenie pod kierownictwem genetyka Dr Iana Purvisa.

F2 Yabby zostały wyklute w szklanych akwariach, wyhodowane do średniej wagi 0,43 grama, oznakowane elastomerem i wypuszczone do stawów w pierwszym tygodniu stycznia 2002 roku. Pozwolono im rosnąć przez 205 dni, tym razem do połowy lipca, która jest sercem zimy. Przetrwanie w tym czasie było tylko 55% W górę, ale dłuższy czas wzrostu i dwa miesiące zimy, plus susza wszystko miało swoje żniwo. Średnia waga raków tym razem wynosiła 70,1 grama, a najmniejsza 43.8 gram, a największy 133 gram. W 2002 r. to drugie pokolenie zwierząt pochodziło ze stawów ziemnych CSIRO i mierzyło 11 różnych cech (masa, długość karapaksu, Długość ogona, szerokość ogona i wielkość pazurów itp.). Wyniki były niezwykłe, w skrócie wybrane yabbies rosły znacznie szybciej niż standardowa Kontrola. Zgodnie z oczekiwaniami samice yabbies rosły wolniej niż samce, ale nadal osiągały średnio 10% wzrost tempa wzrostu na pokolenie. Duża poprawa nastąpiła jednak u mężczyzn. Samce yabbies w pierwszym pokoleniu rosły o 14% szybciej niż standardowe kontrolki. Samce yabbies w tym drugim pokoleniu rosły o 14% szybciej niż kontrole ponownie. W ciągu zaledwie dwóch pokoleń nastąpił wzrost tempa wzrostu o 28%, wyobraźcie sobie, jak to będzie za 10 pokoleń.

najlepsze ze zwierząt zebranych w lipcu zostały zimowane w wewnętrznym systemie recyrkulacji, a następnie wyhodowane do produkcji trzeciej generacji F3, która trafiła do stawów w połowie grudnia o gramach 0,5 grama. Muszą być 0,5 grama, aby umożliwić tagowanie w celu identyfikacji. Yabbies uprawiano w stawach przez 163 dni, a przeżycie ponownie wynosiło 55%. Średnia masa ciała wynosiła 64.8 gramów i wahała się od 55,7 do 105,2 grama (Jerry i wsp., 2005).

finansowanie tak hojnie dostarczone przez RIRDC zakończyło się więc projekt zakończył się i Dean opublikował w 2005 r.artykuł na temat programu hodowli genetycznej. Ostatnie zbiory generacji F4 okazały się trudne do zinterpretowania jako początkowe wskazania, że ta generacja miała tylko 10% wzrost wzrostu zamiast spodziewanych 14%. Problem polega na tym, że w stawie tym razem jest znacznie większa liczba yabbies niż oczekiwano. Niekontrolowane w hodowli stawu jest poważnym problemem, który nęka komercyjny przemysł rolniczy yabby. Zazwyczaj żabie mogą rozmnażać się od małego rozmiaru i tylko 5-6 miesiąca życia. A 10 gram, 24,5 mm OCL yabby może mieć 150 jaj. Ogólnie rzecz biorąc, najmniejszy rozmiar zebranego yabbies wynosi 30 gramów, więc jeśli yabbies marnuje energię hodowlaną, a następnie tysiące dodatkowych yabbies wchodzą do populacji stawu, zużywają zasoby, co dodatkowo spowalnia wzrost całej populacji stawu.

może być tak, że z tymi ulepszonymi szczepami, ponieważ rosną one o wiele szybciej, teraz również dojrzewają szybciej, więc rozmnażają się wcześniej i ponieważ są większe, mają więcej młodych, gdy się rozmnażają, a te młode rosną niesamowicie szybko, więc biomasa stawu po prostu eksploduje, co odkształca dostępne źródła pożywienia, ograniczając wzrost populacji stawu jako całości, z wyjątkiem bardziej agresywnych dominujących samców, które nadal mają więcej niż ich udział w Taryfie. Może to być przyczyną ogromnego zróżnicowania wielkości z generacją F4, która wahała się od 40 gramów do 180 gramów.

zazwyczaj w przypadku ekstensywnych i półintensywnych Yabby farmerów można zbierać swoje Yabby za pomocą pułapek yabby. W NSW jest to tradycyjnie pułapki opery, ale nie standardowe z wejściem ze stalowym pierścieniem, rolnicy komercyjni używają pułapek opery bez pierścienia. Pułapki tego typu są dostępne tylko dla rolników komercyjnych, a nie do użytku w wodach publicznych, ponieważ łowią wszystko; żółwie, ryby, dziobaki itp. Rolnicy komercyjni nie mogą tu kupować pułapek na ring, http://www.rbmaqua.com.au/aqua-shop.shtml

badania CSIRO były spektakularne i otwierały oczy dla wielu rolników z yabby. Niestety, przemysł yabby jako całość nie ulepszał genetycznie swoich zasobów w sposób spójny; w rzeczywistości większość z nich robi coś przeciwnego. Yabbies są w ogromnym popycie i z reguły każdy Yabby farmer w NSW i Victoria po prostu nigdy nie ma wystarczająco dużo yabbies, aby zaspokoić przytłaczający popyt. Większość rolników złapać ich yabbies w operze pułapki, te pułapki mają tendencję do przechwytywania większych yabbies pierwszy. Istnieje pewna ilość etykiety yabby w stawach yabby i jest to po prostu wspólna uprzejmość i bezpieczniejsze dla mniejszych yabbies w stawie, aby umożliwić większe yabbies mieć paszę jako pierwszy. Teraz yabbies z charakteru są podstępne, więc jeśli mniejszy yabby może szczypać trochę jedzenia, podczas gdy duzi chłopcy nie patrzą, będą, ale generalnie to duzi chłopcy karmią się pierwsi, ponieważ samce są tymi, które rosną najszybciej. Kiedy wrzucisz pułapkę do stawu, najpierw złapiesz największe najszybciej rosnące jagnięce i generalnie potrzebujesz dużych, więc te jagnięce mają tendencję do wysyłania ich na rynek, a wszelkie małe podstępne przechwytywanie wraca do stawu.

niestety pozostawia to mniejsze wolniej rosnące pochwy do rozmnażania, więc w rzeczywistości wybierasz mniejsze wolniej rosnące pochwy. Jest to częsty problem w większości gospodarstw, które nie mają określonych stawów hodowlanych lub selektywnych programów hodowlanych.

te półintensywne farmy Yabby, które uprawiają Jeb w specjalnie zbudowanych stawach, zaopatrują się w określoną liczbę Jeb, wyrastają przez określony czas, a następnie osuszają staw. Produkcja tego typu osiągnęłaby produkcję ok. 2500 kg / ha / rok. (patrz ” Księga Handlowa Yabby Farmer http://www.aabio.com.au/products-page/ )

CSIRO zakończyło projekt badawczy i wydrukowało raport końcowy w kwietniu 2006 r. (Purvis, 2006). CSIRO, aby pomóc przemysłowi rolniczemu yabby nie tylko opublikować wyniki badań dla przemysłu, ale wydali kolację Yabby. To było fantastyczne dobrodziejstwo dla przemysłu, ponieważ te klacze generacji F3 i F4 są jak kupowanie byka lub rama. Możesz ich użyć, aby wyhodować nową generację ulepszonych Super yabbies. Tylko jeden dobry samiec może opiekować się dziesiątkami samic, więc kilkaset ulepszonych yabbies dla każdego rolnika może przejść długą drogę do poprawy przemysłu jako całości.

niestety, rybacy zaklasyfikowali super yabby jako genetycznie zmodyfikowane i mieli obawy co do rodzimych gatunków raków, jeśli super yabby uciekł na wolność. Istnieje ponad 140 różnych gatunków raków słodkowodnych w Australii (przejdź do http://www.aabio.com.au/crayfish-list/ po aktualną listę wszystkich gatunków), a większość z nich nigdzie nie jest tak twarda i wytrzymała jak pospolity yabby, nie mówiąc już o super yabby. W NSW wspólny niszczyciel yabby Cherax już tworzy spustoszenie, gdzie został przeniesiony do wschodnich drenaży(Coughran et al., 2009; McCormack, in press). Aby przemysł mógł uprawiać super Yabby w glinianych stawach, rybacy nałożyli surowe przepisy środowiskowe, aby chronić środowisko, aby zapewnić, że super Yabby nigdy nie uciekły na wolność.

w ramach podziękowania dla NSW Aquaculture Association za ich wsparcie i pomoc w trakcie tego projektu badawczego CSIRO udostępniło zasoby super yabby tylko członkom NSWAA. Dzięki surowym ograniczeniom w rybołówstwie i uprzedniej kontroli właściwości przez rybołówstwo, aby zapewnić zgodność pomieszczeń z nowymi przepisami, tylko 5 rolników komercyjnych otrzymało ten niezwykle cenny Super-yabby. Teraz w 2014 tylko 2 z tych gospodarstw / członków NSWAA zachowało genetyczną integralność swoich super-yabby, jeden tutaj w NSW, a drugi w Victorii. Żadna z tych dwóch Farm nie sprzedaje swoich „super Yabby Stock”, ale trzyma je na przyszły rozwój. Jednak jedna z tych Farm jest na skraju dużego projektu, który ma zreformować Super Yabbies i osiągnąć branżowy Święty Graal generacji F10.

w NSW posiadamy licencję „klasy E” od rybołówstwa NSW, która pozwala jednostkom na zbieranie yabbies z miejsc rozmnażania. Yabbies (cherax destructor) są rdzenne dla zachodnich NSW i większość zapór rolnych może wspierać populacje. Zazwyczaj zapory rolnicze mogą być zbierane przy 300-600 kg yabbies na hektar wody powierzchniowej rocznie. Więc jeśli mamy 10 zapór o powierzchni zaledwie 1000 metrów kwadratowych, równa się to w sumie hektarowi. Jeśli masz 10 właściwości każda z 10 zaporami, możesz zebrać 3000-6000 kg yabbies rocznie. Przy cenie rynkowej $20 / kg istnieje potencjał na miłe życie być wykonane.

to nie takie proste, ponieważ nie każda matka ma yabbies, niektóre są pełne karpia lub cangled perch itp. i tylko kilka yabbies. Odległość jest dużą przeszkodą, ponieważ koszty pojazdu i paliwa są głównym czynnikiem. Również pogoda jest jednym z największych zagrożeń, susze suche zapory się, a mokra pogoda sprawia, że jazda przez wybiegi, aby dostać się do tamy niemożliwe. Dodajmy, że jest to tylko operacja zbioru, a większość operatorów klasy E nie wyciągnęła wniosków z badań CSIRO. Oni po prostu pułapki, które wybiera większe yabbies i zbierać je tak pozostawiając mniejsze yabbies rozmnażać w ten sposób rok po roku powoli zmniejszając objętość zbiorów.

twoja kolejna opcja to posiadanie obszernego zezwolenia od rybaków na własną własność. Znane jako pozwolenie na ekstensywną akwakulturę „klasy C” pozwala tylko na uprawę i zbiory, aby nie karmić swoich yabbies Sztuczną żywnością. Oznacza to, że można zarządzać swoje yabbies i tam lepiej, ale tylko na poziomie naturalnym, jak bez dodatkowej żywności są ograniczone do naturalnej żywności dostępnej i produkcji 600-800kgs / ha / rok byłoby maksimum. Można jednak zrobić kilka selektywnych zbiorów i faktycznie, zwiększyć swoje zbiory co roku.

twoja ostateczna opcja jest dla profesjonalnego rolnika, który chce zmaksymalizować swoje plony i używać sztucznych pasz, aby zwiększyć swoją produkcję. Wymaga to zezwolenia na intensywną akwakulturę „Klasy D” od rybołówstwa i wiąże się z szeregiem ograniczeń w celu zapewnienia ochrony środowiska. Po dodaniu jedzenia do stawu istnieje większe ryzyko, że coś może pójść nie tak. Jeśli na przykład dodasz zbyt dużo jedzenia i nie zostanie zjedzone, możesz zanieczyścić wodę. Że zanieczyszczona woda nie może wydostać się z gospodarstwa i musi być nawadniana itp. Dodatkowo, teraz rosną wyższe gęstości niż występują naturalnie i ryzyko choroby staje się problemem. Yabbies są stosunkowo wolne od choroby, ale obowiązują te same warunki zezwolenia niezależnie od gatunku i ryby mogą zachorować na dowolną liczbę chorób; jeśli to zrobią, warunki zezwolenia zapewnią, że choroba nie ucieknie i nie wpłynie na ryby w lokalnym strumieniu itp. To samo dotyczy CSIRO super yabbies, trzeba byłoby pozwolenie Klasy D dla nich z dodatkowymi ograniczeniami wszystkie mające na celu ochronę środowiska.

Stowarzyszenie akwakultury NSW organizuje w marcu dzień polowy w Griffith NSW, który obejmuje wszystko powyżej. Jeśli jesteś zainteresowany rolnictwem yabby, powinieneś wziąć udział.

jeśli jesteś zainteresowany uczestnictwem w Yabby Farming Field Day w Griffith NSW, możesz zapisać się tutaj http://nswaqua.com.au/yabby-farming-field-day-griffith-nsw-13th-march-2015/, a my wyślemy dalsze informacje e-mailem, gdy będą dostępne. Będę rozmawiał z uczestnikami o Yabby farming w dniu – „mam nadzieję, że się tam spotkamy”.

Pozdrawiam Rob

Translokacja niszczyciela Yabby, cherax destructor, we wschodnich drenażach Nowej Południowej Walii w Australii. Australijski Zoolog. Vol 35 (1); http://dx.doi.org/10.7882/AZ.2009.009 Jerry, D. R., Piper, L. R., and Purvis, IW. 2001. Różnice w parametrach wzrostu wśród populacji niszczyciela yabby Cherax (Clark). Proc. Assoc. Advmt. Anim. Breed. Genet. Vol 14 Jerry, D. R., Purvis, I. W., and Piper, L. R. 2002 Genetic differences in growth among wild populations of the yabby, Cherax destructor (Clark). Aquaculture Research 33: 12, pp 917-923 Jerry, D. R., Purvis, I. W., Piper, L. R., and Dennis, C. A. 2005. Selekcja dla szybszego wzrostu raków Słodkowodnych Cherax destructor. Akwakultura, 247 (1-4). 169-176 Purvis, I. W. 2006. Hodowla większych Yabbies-opracowanie genetycznie ulepszonego yabby, aby ułatwić dywersyfikację przedsiębiorstwa hodowlanego. Raport dla przedsiębiorstwa badań i Rozwoju Przemysłu Wiejskiego RIRDC. Publikacja Nr 06/042. Projekt RIRDC nr CSA-17A.ISBN 1 74151 305 7. McCormack, R. B. (w prasie). New records and review of the translocation of the Yabby Cherax destructor into eastern drainages of New South Wales, Australia. Australijski Zoolog. McCormack, R. B. 2005. „The Commercial Yabby Farmer” RBM Aquaculture, Karuah, NSW, Australia. ISBN 0 9576524 1 X McCormack, R. B. 2008. „The Freshwater Crayfish of NSW Australia” Australian Aquatic Biological Pty Ltd., Karuah, NSW. ISBN 978-0-9805144-1-4 „Keeping Pet Yabbies” RBM Aquaculture, Karuah, NSW, Australia. ISBN 978-0-9805144-0-7 (Reprint 2010, Second edition 2011, 2013) 2012. A guide to Australia ’ s Spiny Freshwater Crayfish. CSIRO Publishing, Collingwood, Victoria. ISBN 978 0 643 10386 3

Robert McCormack jest dyrektorem ds. badań i akwakultury w Australian Aquatic Biological P / L. jest pracownikiem naukowym w Carnegie Museum w Pittsburghu, USA, jest Sekretarzem Aqua Association Incorporated https://www.aqua.asn.au/ i liderem zespołu finansowanego ze środków prywatnych Australian Crayfish Project, który prowadzi badania biologiczne każdego potoku i strumienia w Australii, zbierając i identyfikując Skorupiaki. Robert jest pasjonatem Słodkowodnych raków podróżujących po Australii, aby je znaleźć i sfotografować.