ondanks de afkeer van velen is Zuid-Afrika ‘ s TV licence fee eigenlijk een van de goedkoopste in zijn soort in de wereld.De lokale omroepbijdrage voor televisie kwam onlangs onder de aandacht na berichten dat de South African Broadcasting Corporation (SABC) aandrong op een striktere handhaving van betalingen en werkte aan regelgeving die extra mogelijkheden zou bieden voor het innen van betalingen.Onder deze voorstellen wil de omroep andere dienstverleners, zoals Netflix en MultiChoice, dwingen om namens de omroep vergoedingen voor tv-licenties te innen.
de definitie van een televisietoestel wordt ook uitgebreid tot apparaten die geschikt zijn voor streaming, zoals smartphones, tablets en settopboxen, wat betekent dat eigenaars van deze producten een TV-licentie moeten kopen en betalen.
dit komt doordat steeds meer TV-licentiehouders hun vergoedingen niet betalen.
in haar jaarverslag voor het boekjaar 2019, de SABC zei dat het alleen verzamelde betalingen van 2,9 miljoen van de 9,4 miljoen licentiehouders op de database.
momenteel rekent de SABC voor deze vergunning een jaarlijkse vergoeding van R265 aan, met de mogelijkheid om verlengingsrechten te spreiden in 12 maandelijkse termijnen van R28 elk voor een totale betaling van R336.
de ontwikkeling van de omroepsector heeft veel Zuid-Afrikaanse huishoudens doen overstappen naar particuliere entertainmentaanbieders zoals betaaltelevisiezender DStv en streamingdienst Netflix.Aangezien veel van deze kijkers hun televisietoestellen niet meer gebruiken om de inhoud van SABC te bekijken, hebben analisten en deskundigen opgeroepen tot het schrappen of vernieuwen van het huidige systeem, waarbij het vaak als “archaïsch”wordt bestempeld.Er zij echter op gewezen dat er over de hele wereld tal van landen zijn die nog steeds een vergoeding vragen voor apparatuur die TV-uitzendsignalen kan ontvangen.Het Museum voor Omroepcommunicatie legt uit dat TV-licenties drie hoofddoelen dienen:
- zij wijst de kosten voor de uitzending rechtstreeks toe aan haar consumenten, die;
- creëert een wederzijds en wederzijds verantwoordelijkheidsbesef tussen de omroepen en de leden van het publiek, dat de omroepen uiteindelijk bevrijdt van controle en invloed door overheden of adverteerders.
volgens het Museum had ongeveer twee derde van de Europese landen en de helft van de regeringen in Azië en Afrika tegen 2013 TV-licenties gebruikt om publieke uitzendingen te financieren.
de meeste en goedkoopste landen
terwijl een aantal van deze regeringen de praktijk sindsdien hebben afgeschaft, zijn er nog steeds ten minste 29 bekende landen over de hele wereld die een bepaalde vorm van omroepbijdrage aanrekenen.
van degenen die nog steeds discrete televisielicenties in rekening brengen, is Zwitserland de duurste met een jaarlijkse prijs van 365 Zwitserse frank – of ongeveer R6, 414. Dit is meer dan 24 keer zoveel als de SABC ‘ s vergoeding.
Oostenrijk is op de tweede plaats het duurst – met omroepbijdragen die variëren van €251,16 (R4,737) tot €320.76 (R6, 050), afhankelijk van de staat waarin de vergunninghouder woont.
dit staat los van een extra omroepbijdrage, die kan variëren van €70,80 tot €90,00.De overige vijf duurste landen zijn Denemarken (R4, 868), Duitsland (R3, 961) en het Verenigd Koninkrijk (R3,393).
Zuid-Afrika heeft de duurste TV-licentievergoeding van Afrikaanse landen die in onze vergelijking zijn opgenomen.
noordwestelijke buurlanden Namibië rekenen 204 Namibische Dollar (R220) per jaar, terwijl Eswatini (Swaziland) een totale jaarlijkse bijdrage van 180 Swazi lilangeli (R178) heeft.Ghana ‘ s jaarlijkse TV-licentie varieert tussen 36 en 60 Ghanian cedi (R99 tot R161).
onderstaande grafiek laat een vergelijking zien van de bekende jaarlijkse TV-licentievergoedingen van verschillende landen, gerangschikt van meest naar minst duur. Zuid-Afrika ‘ s vergoeding is aangegeven in het zwart.
jaarlijkse Televisielicentievergoedingen vergeleken
uitsplitsing van vergunningsregelingen
terwijl Zuid-Afrika en de hierboven genoemde landen discrete televisielicentievergoedingen in rekening brengen, hebben andere regeringen de kosten opgenomen als onderdeel van bepaalde belastingen of als extra heffing op elektriciteits-of telefoonrekeningen.
deze omvatten Egypte, Griekenland, Italië, Portugal, Turkije en Noorwegen.Belangrijke landen die momenteel geen TV-licentie nodig hebben zijn de VS, Canada, India, Rusland, Australië, Nieuw-Zeeland, Nederland en Portugal.
de tabel hieronder toont de landen waarvan bekend is dat zij een omroepbijdrage aanrekenen, de landen die TV-licenties hebben afgeschaft en de landen die nooit een omroepbijdrage hebben betaald.
| TV vergunning regimes over de hele wereld | ||||
|---|---|---|---|---|
| het licentierecht | Afgeschaft | Geen TV licence fee in de geschiedenis | ||
| Albanië
Oostenrijk Bosnië en Herzegovina Kroatië tsjechië Denemarken Egypte (een deel van de telefoonrekening) Frankrijk Duitsland Ghana Griekenland (deel van de elektriciteitsrekening) Ierland Italië (deel van de elektriciteitsrekening) Japan Mauritius Montenegro Namibië Pakistan Polen Portugal (deel van de elektriciteitsrekening) Servië (deel van de elektriciteitsrekening) Slowakije Slovenië Zuid Afrika Zuid-Korea Swaziland Zwitserland Turkije (een deel van de elektriciteitsrekening) Verenigd Koninkrijk |
Australië
België Bulgarije Canada Cyprus Finland Gibraltar Hongarije Hong Kong Ijsland India Indonesië Israël Liechtenstein Maleisië Malta Nederland Nieuw Zeeland Noord-Macedonië Noorwegen (nu onderdeel van de inkomstenbelasting) Portugal Roemenië Singapore Zweden Taiwan |
Andorra
Wit-Rusland Brazilië China Estland Georgia Iran Letland Luxemburg Litouwen Monaco Nigeria Rusland Spanje Oekraïne Verenigde Staten Vietnam |
||
het vergelijken van inhoud
hoewel het goed nieuws is dat Zuid-Afrika ‘ s TV-licenties zeer betaalbaar zijn in vergelijking met andere landen, moet worden opgemerkt dat het bereik en de kwaliteit van de inhoud sterk zullen verschillen tussen de verschillende landen.Hoewel de lokaal geproduceerde TV-programma ‘ s, soaps en nieuwsbulletins van SABC zeer populair blijven onder de algemene bevolking, wordt het geconfronteerd met zware concurrentie van Netflix, met name in de middenklasse en meer welvarende markten.Het SABC biedt ook slechts drie kanalen voor gratis uitzending op nationaal niveau, wat mager is in vergelijking met een omroep zoals de Britse BBC, die naast regionale televisieprogramma ‘ s 10 nationale zenders en meer dan 40 radiostations aanbiedt.Het vlaggenschip BBC One channel is het op één na meest bekeken TV-kanaal in het Verenigd Koninkrijk, terwijl de andere zenders ook veel meer sport, nieuws en entertainment verzorgen dan de SABC.
