men heeft gezegd dat relaties het middelpunt van de menselijke ervaring zijn. Zonder hen lijkt het leven zijn betekenis te verliezen. Zelfs vroeg in het leven, beginnen we te dromen van een dag het vinden van onze zielsverwanten, het starten van een gezin, en genieten van de tijd samen. Ons leven bestaat uit een hele portfolio van verschillende soorten relaties. Vrienden, buren, rivalen en zelfs vreemden dragen allemaal bij aan de delicate mix van relaties die vorm geven aan de manier waarop we het leven ervaren. Onnodig te zeggen, het ervaren van een relatie met God is een cruciaal onderdeel van de vergelijking.
maar er is een nadeel aan al deze relaties, en steevast leidt het tot conflicten en problemen als we met anderen omgaan. Het aangaan van een relatie betekent het opgeven van de vrijheid om het alleen te doen. In plaats van alle beslissingen te nemen, worden we gedwongen om onze plannen te herzien om de wensen van anderen op te nemen. Eerlijk gezegd is het een voortdurende strijd.
hetzelfde geldt voor God. Aan de ene kant willen we een betekenisvolle verbinding met onze Schepper. Maar aan de andere kant, willen we de dingen op onze eigen manier doen. Dus, in een poging om goede verhoudingen met God te krijgen, stellen we de vraag: “Wat moet ik doen?”We willen kwantificeren hoe we Gods gunst kunnen verdienen. We volgen de regels, gaan naar de kerk, en geven wat geld-alles wat nodig is om goed genoeg te zijn. Helaas is ons ware motief gewoon om ons leven zo veel mogelijk op onze manier te leven zonder de relatie te verliezen die we zo hard nodig hebben. We willen het van beide kanten.
het probleem is tweeledig. Ten eerste, als we niet voorzichtig zijn, nemen we wat een mooie relatie had kunnen zijn en reduceren het tot contractuele voorwaarden. In plaats van God oprecht op de eerste plaats te zetten in ons leven, beginnen we te “werken” de lijst van do ’s en don’ ts, op zoek naar manieren om door te komen zonder hem echt te kennen. Als gevolg daarvan ruilen we precies wat we willen—relatie-voor wat we niet meer nodig hebben—regels. Maar de tweede kwestie is nog groter: de aard van de zonde.
de apostel Paulus zegt dat we allemaal zondig zijn( Romeinen 3: 23), wat komt als geen openbaring. Maar het probleem met ons wangedrag is dat we het gewoon niet zien zoals God dat doet. Immers, de mensheid dacht niet dat zonde zo ‘ n grote deal was om mee te beginnen. Twijfelen aan Gods wijsheid was blijkbaar het risico waard. Zelfs vandaag de dag maken we ons meer zorgen over ongemakken in ons leven dan over zonde. We zijn eraan gewend geraakt. Maar als we de zonde door Gods ogen konden zien, zou het heel ontnuchterend zijn.
onze instinctieve reactie op zonde is om het op dezelfde manier te behandelen als elk ander probleem: het oplossen. Als er iets in brand vliegt, doe je het met water. Als er iets morst, veeg je het op. We hebben tegenmaatregelen voor alles in het leven. Het is dus geen verrassing dat onze eerste reactie wanneer we geconfronteerd worden met onze zonde is om het tegen te gaan met een overeenkomstige hoeveelheid goed. We geloven dat we zo weer met God in contact kunnen komen. Het lijkt logisch.In feite dachten de religieuze mensen van Jezus’ tijd hetzelfde. En wie kan het ze kwalijk nemen? De praktijk van bloedoffers leek deze probleem/oplossingsaanpak van zonde te versterken. Elke keer dat er een zonde werd begaan, moest er een offer worden gebracht. Maar zoals de Bijbel duidelijk leert, is er meer om met zonde om te gaan dan het simpelweg te bedekken. Zonde brengt de dood voort, of het nu een beetje woede naar je broer is of een volledige moord. “Dan, nadat de begeerte zich bevrucht heeft, brengt zij zonde voort; en de zonde, wanneer zij volgroeid is, baart de dood” (Jakobus 1:15 NBG).Dus, als de aard en de gevolgen van onze zondigheid zo ernstig zijn, en als het proberen om een lijst van regels te houden in strijd is met een echte relatie, wat moeten we dan doen? Het antwoord ligt niet in wat we moeten doen, maar in wat er voor ons is gedaan. God zond Zijn Zoon, Jezus Christus, om de gevolgen van onze zonde en dood te ondergaan, zodat we het leven en een relatie met God zouden kunnen ervaren zoals we bedoeld waren. Paulus vat dit goede nieuws samen:
” op het juiste moment, toen we nog steeds machteloos waren, stierf Christus voor de goddelozen. Zeer zelden zal iemand sterven voor een rechtschapen persoon, hoewel voor een goed persoon iemand mogelijk zou durven te sterven. Maar God toont ons zijn liefde: Christus is voor ons gestorven toen wij nog zondaars waren” (Romeinen 5:6-8 NBG).
deze verbazingwekkende gave van genade wordt uitgebreid tot iedereen. Jezus zei: “Komt tot Mij, gij allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven” (Matteüs 11:28 NBG). Dat betekent dat Jezus een speciale plaats in zijn hart heeft voor degenen die zichzelf uitgebrand hebben door te proberen hun weg naar Gods gunst te werken. Wanneer we eindelijk onze koppigheid overgeven en ons geloof in Christus plaatsen, ontvangen we zijn vergeving van onze zonden en gaan we een nieuwe relatie aan met onze hemelse Vader.
er zijn geen magische formules, geheime wachtwoorden of uitgebreide ceremonies om deze nieuwe relatie te beginnen. Veel mensen markeren de gelegenheid met een nederig gebed van geloof tot God. Gebed is slechts een weerspiegeling van wat we geloven en voelen in ons hart en de woorden hoeven niet welsprekend te zijn. Hier is een eenvoudig voorbeeld:
“God, Ik wil een relatie met jou. Ik realiseer me dat mijn egoïsme en zonde in de weg zitten omdat ik diep van binnen gewoon mijn eigen leven wil leiden. Maar, ik ben moe en ik ben aan het einde van mezelf gekomen. En nu realiseer ik me dat wat er ontbreekt in mijn leven, Jij bent. En je bent zo geweldig omdat je wist dat ik niet meer regels nodig had of meer onderwijs of een kans om beter te zijn. Ik had een redder nodig. Dank u voor het sturen van uw Zoon, Jezus, om mijn Verlosser te zijn. Ik geloof dat hij leefde, stierf, en opstond uit het graf om mijn zonden te vergeven, de dood te overwinnen, en me nieuw leven en hoop te geven. Ik vertrouw hem en bedankt dat je me niet hebt opgegeven. Ik ben opgewonden om te groeien in deze nieuwe relatie met jou. Ik weet dat het niet altijd makkelijk zal zijn. Ik weet dat je me blijft veranderen, en Ik zal je vertrouwen. God, dank u voor uw geweldige genade!”
