de Bijbel staat vol verhalen over mensen die de aanwezigheid van God ervaren. Als we vandaag iets dergelijks willen ervaren, moeten we, door de geest, het spirituele vermogen van een innerlijk leven cultiveren om geestelijke dingen te zien en te horen. Paul schreef::
nu is de Heer de geest, en waar de geest van de Heer is, is er vrijheid. En wij allen, met ongesluierde gezichten, die de heerlijkheid van de Heer zien als weerspiegeld in een spiegel, worden veranderd in hetzelfde beeld van de ene graad van heerlijkheid naar de andere, want dit komt van de Heer, de geest. (2 Cor) 3:17-18)
dit door de geest geïnspireerde “zien” van Jezus verandert ons wezen. Als we zijn heerlijkheid zien, worden we getransformeerd in zijn gelijkenis “van de ene graad van heerlijkheid naar de andere.”Dit is in essentie hoe de vrucht van de Geest in ons leven wordt voortgebracht. Wanneer we ophouden met ons eigen streven en ons overgeven aan de Heilige Geest, en wanneer ons geloof ophoudt louter intellectueel te zijn en eerder experiëntieel en concreet wordt, beginnen onze levens het beeld van Christus te weerspiegelen.
het is wat we zien, niet hoe hard we streven, dat bepaalt wat we worden.
dit “zien” is van een spirituele aard. Paulus gebruikt het Griekse woord katoptrizo, wat letterlijk betekent ” kijken naar een reflectie.”Deze reflectie is in onze gedachten. Volgens de leer van Paulus die de hierboven geciteerde passage volgt, hebben gelovigen een vermogen om in de geest te zien. Het “beeld van God”, het” gezicht van Jezus Christus”, verlicht de geest van de gelovige. Het verstand van de gelovige kan “beheerst worden door de geest” (Rom.8:6).
de plaats waar de Geest een weerspiegeling van “de heerlijkheid van God in het aangezicht van Jezus Christus” (2 Kor.4:6) produceert, bevindt zich in de regenererende geest van de gelovige. Het is door deze geestelijke mentale visie dat we “getransformeerd worden door de vernieuwing van het bewustzijn” (Rom.12:2) en bevrijd worden van het patroon van deze wereld.
hoewel alle gelovigen deze capaciteit hebben, gebruiken we het niet noodzakelijk. Hoewel we regenereren en een nieuwe natuur hebben, worstelen we nog steeds om “elke gedachte gevangen te nemen om Christus te gehoorzamen” (2 Kor.10:5). We hebben toch aspecten van onze geest gesluierd en ervaren onszelf dus als door dat we niet allemaal waren dat God zegt dat we in Christus zijn. Onze neiging om onze eigen inspanningen te vertrouwen om transformatie tot stand te brengen speelt in deze voortdurende sluier van onze geest.We moeten ons gevoel van afhankelijkheid van de geest van God herstellen in plaats van onze eigen inspanning en het gebruik van de verbeelding in onze relatie met God herstellen om de transformatie te ervaren waarover Paulus sprak. We moeten leren ” onze ogen op Jezus te richten “en” onze gedachten te richten op dingen die boven zijn.”
we worden wat we fantasierijk zien. Als het enige wat we ons voorstellen de levendige hervoorstellingen zijn die ons zijn bijgebracht door het patroon van deze wereld, zullen we ons aanpassen aan het patroon van deze wereld. Maar als we met verbeeldingskracht leren “de heerlijkheid Gods in het aangezicht van Jezus Christus” te zien (1 Kor. 4: 6), zullen we “van de ene graad van heerlijkheid naar de andere” (2 Kor.3:18).
– aangepast van Seeing Is Believing, blz. 86-94.
Afbeelding door ramsesoriginal via Flickr
