Software Test Estymation Techniques (Test Estymation Effort Complete Guide)

dla powodzenia każdego projektu, oszacowanie testu i prawidłowe wykonanie jest równie ważne jak cykl rozwojowy. Trzymanie się kosztorysu jest bardzo ważne, aby budować dobrą reputację z klientem.

doświadczenie odgrywa główną rolę w szacowaniu „wysiłków testowania oprogramowania”. Praca nad różnorodnymi projektami pozwala nam na dokładne oszacowanie cyklu testowego.

oczywiście nie można po prostu ślepo poświęcić kilku dni na jakiekolwiek zadanie testowe. Estymacja testowa powinna być realistyczna i dokładna.

ten poradnik będzie zawierał kilka ważnych wskazówek, które będą bardzo pomocne w przygotowaniu dokładnej oceny testu w bardzo prosty sposób.

proces szacowania testu

„Szacowanie to proces znajdowania oszacowania lub przybliżenia, który jest wartością, która jest użyteczna do pewnego celu, nawet jeśli Dane wejściowe mogą być niekompletne, niepewne lub niestabilne.”

wszyscy spotykamy się z różnymi zadaniami, obowiązkami i terminami w całym naszym życiu jako profesjonaliści, teraz istnieją dwa podejścia, aby znaleźć rozwiązanie problemu.

pierwsze podejście to podejście reaktywne, w którym staramy się znaleźć rozwiązanie problemu dopiero po jego nadejściu.

w drugim podejściu, które można nazwać podejściem proaktywnym, najpierw przygotowujemy się na długo przed nadejściem problemu z naszymi przeszłymi doświadczeniami, a następnie z naszymi przeszłymi doświadczeniami, staramy się znaleźć rozwiązanie problemu, gdy nadejdzie.

Szacowanie można zatem uznać za technikę, która jest stosowana, gdy podejmiemy proaktywne podejście do problemu.

w ten sposób oszacowanie może być wykorzystane do przewidywania, ile wysiłku w odniesieniu do czasu i kosztów będzie wymagane do wykonania określonego zadania. Gdy zespół testujący jest w stanie dokonać oszacowania problemu pod ręką, łatwiej jest im wymyślić rozwiązanie, które byłoby optymalne dla problemu pod ręką.

praktyka szacowania może być zdefiniowana bardziej formalnie jako przybliżone obliczenie prawdopodobnego kosztu pracy.

przeczytaj również = > 7 czynników wpływających na estymację testową projektu automatyzacji selenu

podstawowe wymagania wstępne

podane poniżej są podstawowymi warunkami wstępnymi dla procesu estymacji testowej.

#1) spostrzeżenia zebrane z pracy z przeszłymi doświadczeniami: zawsze dobrą praktyką jest spędzanie czasu, przypominając wcześniejsze projekty, które stawiały wyzwania podobne do obecnych przedsięwzięć.

# 2) dostępne dokumenty lub artefakty: Narzędzia do zarządzania testami przydają się w tego typu scenariuszach, ponieważ przechowują wymagania i dokumenty wyjaśniające. Dokumenty te mogą być przekazywane przez zespół testowy, aby jasno określić zakres projektu.

#3) założenia dotyczące rodzaju pracy: Wcześniejsze doświadczenie zawodowe pomaga w tworzeniu założeń dotyczących projektu. To tutaj zatrudnienie doświadczonych specjalistów ma największe znaczenie. Menedżerowie testów mogą wybrać mózgi tych ludzi, aby zapewnić pożądane rezultaty.

# 4) Obliczanie potencjalnych zagrożeń i zagrożeń: Zespół testujący musi również wizualizować potencjalne ryzyko i zagrożenia oraz pułapki, które mogą leżeć dla zespołu w przyszłości.

#5) Określanie, czy dokumenty zostały określone jako podstawowe: zespół testujący musi również określić, czy wymagania zostały określone jako podstawowe, czy nie. Jeśli dokumenty nie są bazowe, ważne jest określenie częstotliwości zmian.

#6) wszystkie obowiązki i zależności powinny być jasne: organizacja powinna jasno określić role i obowiązki wszystkich tych, którzy będą wykonywać proces szacowania.

#7) dokumentacja i śledzenie rekordów szacowania: wszystkie istotne informacje dotyczące procesu szacowania powinny być udokumentowane.

#8) czynności, które należy wykonać podczas procesu szacowania testu:

• zorganizuj zespół, który przeprowadzi szacunki.
• Oblicz oszacowanie na podstawie wcześniejszych projektów i doświadczenia zawodowego.
• ustalaj priorytety możliwych zagrożeń i wymyślaj sposoby ich ograniczania.
• Przejrzyj i udokumentuj odpowiednie części pracy.

najważniejsze techniki estymacji testowej

niektóre z najważniejszych technik estymacji testowej to:

• estymacja punktu testowego
• estymacja oparta na fazie pracy
• Estymacja punktu użycia

jak i gdzie stosujemy te techniki:

#1) estymacja punktu testowego jest prostą i łatwo zrozumiałą techniką estymacji, która jest szeroko stosowana w całym spektrum testowania oprogramowania. Fazy iteracyjne i prostota to najważniejsze cechy tej konkretnej techniki.

#2) estymacja oparta na fazie pracy jest techniką estymacji, która jest używana, przy czym oszacowanie odgadnięcia jest dokonywane na określonej fazie (zwykle Najkrótsza i najprostsza z faz), a następnie zespół testujący stopniowo dodaje inne fazy do wstępnego estymacji i ostatecznie wymyśla odpowiednie oszacowanie.

#3) Technika estymacji punktu użycia to estymacja przypadków użycia, w których do określenia estymacji testowania oprogramowania używane są niezrównane wagi aktorów i niezrównane wagi przypadków użycia.

szczegóły techniki szacowania punktu testowego

technika szacowania punktu testowego odbywa się zgodnie z poniższymi krokami:

(następujące wagi, które mogą się różnić w zależności od projektu, mogą być brane pod uwagę w ramach tego paradygmatu – niektóre z tych wag to wagi dla języka programowania oparte na złożoności kodu, waga aplikacji w zależności od rodzaju aplikacji i wagi testowe, które są przypisane na podstawie różnych faz testowania oprogramowania.)

nieprzetworzone punkty testowe są mnożone przez CWF, aby uzyskać rozmiar testowy w rozmiarze punktu testowego.

Współczynnik produktywności wskazuje czas, przez jaki inżynier testowy musi ukończyć testowanie jednego punktu testowego.

wysiłek testowy w godzinach pracy liczony jest przez pomnożenie wielkości punktu testowego przez współczynnik produktywności.

do obliczeń techniki estymacji punktu testowego bierzemy pod uwagę następujące zmienne.

• złożoność wymagań testowych

• interfejs z innymi wymaganiami

• Łączna liczba punktów weryfikacji

• Podstawowe Dane testowe

następnie musimy wziąć pod uwagę wektory wagi dla każdej ze zmiennych danych i zorganizować je w następujący sposób.

Współczynnik regulacji = Średnia (iloczyn masy złożoności i wagi czynnika) / 30

punkt regulacji dla projektu przypadku testowego = całkowity Punkt testowy X (1 + współczynnik regulacji dla projektu przypadku testowego)

skorygowany Punkt testowy dla wykonania przypadku testowego = całkowity Punkt testowy X (1 + współczynnik regulacji dla wykonania przypadku testowego)

całkowity punkt testowy (znormalizowany) x (1 + współczynnik regulacji dla projektu/wykonania obudowy testowej) = dostosowany punkt testowy dla projektu/wykonania obudowy testowej

całkowity nakład w Osobogodziny (PH) = Liczba znormalizowanych punktów testowych / produktywność (w znormalizowanych punktach testowych na osobę)

przykłady estymacji testowej

spróbujmy zastosować powyższe sformułowanie do innego praktycznego zastosowania.

Załóżmy, że skończymy z wymogiem testu, w którym mamy 5 scenariuszy testowych do przetestowania.

teraz powiedzmy, że scenariusz testowy 1 ma oczekiwane wyniki testu 5, scenariusz testowy 2 ma oczekiwane wyniki testu 6, scenariusz testowy 3 tylko 2 oczekiwane wyniki testu, scenariusz testowy 4 9 oczekiwane wyniki testu, scenariusz testowy 5 również odpowiednio 9 oczekiwanych wyników testu.

scenariusze testowe klasyfikujemy w trzech klasach tj. złożonych, prostych i umiarkowanych w oparciu o całkowitą liczbę oczekiwanych wyników obecnych w tych trzech klasach.

klasy złożone będą miały więcej niż 7 oczekiwanych wyników, podczas gdy proste będą składać się z mniej niż 5 oczekiwanych wyników, a umiarkowane scenariusze będą składać się z od 4 do 7 oczekiwanych wyników.

klasyfikujemy zatem scenariusz testowy 1 i scenariusz testowy 2 jako scenariusze umiarkowane, scenariusz 5 i scenariusz 6 jako scenariusze złożone, a scenariusz testowy 3 jako prosty.

będziemy teraz stosować punkty testowe do wszystkich tych scenariuszy. Zastosowaliśmy 5 punktów testowych dla klas złożonych, 3 dla umiarkowanych i 2 dla prostych scenariuszy.

zakładane punkty testowe mnożymy przez całkowitą liczbę oczekiwanych wyników we wszystkich tych scenariuszach testowych. Tak więc kończymy z następującymi przybliżeniami:

scenariusz 1: 3 punkty testowe * 5 oczekiwanych wyników testowych = skorygowane punkty testowe = 25
Scenariusz 2: 3 punkty testowe * 6 oczekiwanych wyników testowych = skorygowane punkty testowe = 30
Scenariusz 3: 2 punkty testowe * 2 oczekiwane wyniki testów = skorygowane punkty testowe = 4
Scenariusz 4: 5 punktów testowych * 9 oczekiwanych wyników testów = skorygowane punkty testowe = 45
Scenariusz 5: 5 punktów testowych * 9 oczekiwanych wyników testów = skorygowane punkty testowe = 45

biorąc więc pod uwagę, że musimy ubiegać się o, powiedzmy, 5 godzin dla każdego skorygowanego punktu testowego, otrzymujemy następujący przybliżony wynik.

scenariusz testowy 1: 25 skorygowanych punktów testowych * 5 osób godzin = 125 osób godzin
scenariusz testowy 2: 30 dostosowanych punktów testowych * 5 osób godzin = 150 osób godzin
scenariusz testowy 3: 4 dostosowane punkty testowe * 5 osób godzin= 20 osób godzin
Scenariusz testu 4: 45 dostosowane punkty testowe * 5 osób godzin = 225 osób godzin
Scenariusz testu 5: 45 dostosowane punkty testowe * 5 osób godzin = 225 osób godzin

więc całkowita przybliżona liczba osób godzin wynosi: 745 osób godzin

metoda szacowania punktu przypadku użycia

metoda punktu przypadku użycia opiera się na przypadki użycia, w których obliczamy całkowity wysiłek szacowania testu na podstawie przypadków użycia lub wymagań.

Poniżej znajduje się szczegółowy proces metody szacowania punktowego przypadków użycia:

przykładem tego jest to, że w konkretnym wymaganiu mamy odpowiednio 5 przypadków użycia, przypadek użycia 1, przypadek użycia 2,…, przypadek użycia 5. Rozważmy teraz, że przypadek użycia 1 składa się z 6 aktorów, przypadek użycia 2 składa się z 15 aktorów, przypadki użycia odpowiednio 3, 4 i 5, 3, 4 i 5 aktorów.

każdy przypadek użycia, w którym całkowita liczba aktorów jest mniejsza niż 5, jest ujemny, każdy przypadek użycia z całkowitą liczbą aktorów jest równy lub większy niż 5 i mniejszy lub równy 10, jest dodatni, a każdy przypadek użycia z większą liczbą aktorów niż 10, jest wyjątkowy.

postanowiliśmy przydzielić 2 punkty za wyjątkowe przypadki użycia, 1 za pozytywne i -1 za negatywne.

zatem klasyfikujemy przypadki użycia 1 i 5 jako pozytywne, przypadek użycia 2 jako wyjątkowe i przypadek użycia 3, 4 jako negatywne odpowiednio w oparciu o nasze wyżej wymienione założenia.

Tak więc nieprzetworzona waga aktora = przypadek użycia 1 = (całkowita liczba aktorów) 5 * 1(przypisany punkt) = 5. Podobnie

przypadek użycia 2 = 15 * 2 = 30 .

powtarzając proces dla reszty przypadków użycia otrzymujemy nieprzetworzone wagi aktora = 33

nieprzetworzone wagi przypadku użycia = total no. of use cases = 5

nieprzetworzone use case point = Unadjusted actor weights + Unadjusted use case weight = 33 + 5 = 38

przetworzony punkt przypadku użycia = 38 * = 26.

Technika podziału fazy pracy

technika podziału fazy pracy można opisać w następujących krokach.

• podziel całość pracy na etapy.
• Rozpocznij od najprostszej fazy i przypisz jej przybliżoną wartość szacunkową.
• następnie przejdź do identyfikacji następnej możliwej fazy, która może zostać rozpoczęta po zakończeniu tej fazy.
• Wyprowadź możliwy zestaw wartości aproksymacji, które można zastosować do tej fazy i wybierz wartość maksymalną spośród wszystkich pochodnych wartości aproksymacji.
• Podsumuj przybliżoną wartość estymacji, dodając aktualną wartość estymacji nakładu fazowego do już istniejącej wartości.
• Kontynuuj kroki od 3 do 5, aż wszystkie fazy zidentyfikowane w pierwszym kroku zostaną wyczerpane.
• Przyjmij ostateczną przybliżoną wartość szacunkową jako ostateczną.

Załóżmy, że w wymaganiu jest 5 wymaganych faz. W początkowej fazie 1 Zakładamy, że całkowity potrzebny wysiłek wynosi 35 osób-godzin, a następnie rozpoczynamy kolejną fazę 2, dla której mamy 4 założenia porównawcze odpowiednio 35, 45, 55 i 65.

rozważamy 65 osób-godzin, co jest maksymalną wartością tutaj. W fazie 3, 4, 5 wymyślamy szacunki (12 , 33, 43 , 54) , (15 , 10 , 7 , 8) i (2 , 16 , 5 , 13) odpowiednio. Stosując tę zasadę otrzymujemy odpowiednio 185 godzin pracy.

zamieszczam informacje-jak oszacować wysiłki testowe dla każdego zadania testowego, czego nauczyłem się z mojego doświadczenia.

9 Ogólne wskazówki dotyczące dokładnego szacowania czasu testowania

czynniki wpływające na estymację testu oprogramowania i ogólne wskazówki dotyczące dokładnego szacowania:

#1) pomyśl o pewnym czasie buforowania: oszacowanie powinno zawierać pewien bufor. Ale nie dodawaj bufora, który nie jest realistyczny. Posiadanie bufora w estymacji pozwala nam radzić sobie z wszelkimi opóźnieniami, które mogą wystąpić. Posiadanie bufora pomaga również zapewnić maksymalne pokrycie testu.

#2) rozważ cykl błędu: oszacowanie testu obejmuje również cykl błędu. Rzeczywisty cykl badania może trwać więcej dni niż szacowano.

aby tego uniknąć, należy wziąć pod uwagę fakt, że cykl testowy zależy od stabilności konstrukcji. Jeśli kompilacja nie jest stabilna, programiści mogą potrzebować więcej czasu, aby ją naprawić i oczywiście cykl testowy zostaje automatycznie przedłużony.

# 3) dostępność wszystkich zasobów w szacowanym okresie: Ocena testu powinna uwzględniać wszystkie liście planowane przez członków zespołu (zazwyczaj długie liście) w ciągu najbliższych kilku tygodni lub kilku miesięcy. Zapewni to, że szacunki są realistyczne.

oszacowanie powinno uwzględniać pewną stałą liczbę zasobów dla cyklu testowego. Jeśli liczba zasobów się zmniejszy, oszacowanie powinno zostać ponownie odwiedzone i odpowiednio zaktualizowane.

#4) Czy Możemy Wykonać Równoległe Testy? Czy masz jakieś poprzednie wersje tego samego produktu, abyś mógł porównać dane wyjściowe? Jeśli tak, może to ułatwić zadanie testowe. Powinieneś pomyśleć o oszacowaniu na podstawie wersji produktu.

#5) szacunki mogą pójść źle – więc często odwiedzaj szacunki na początkowych etapach, zanim je popełnisz: we wczesnych etapach powinniśmy często odwiedzać szacunki testowe i wprowadzać modyfikacje w razie potrzeby. Nie powinniśmy przedłużać szacowania po zamrożeniu, chyba że nastąpią poważne zmiany w wymaganiach.

#6) pomyśl o swoim przeszłym doświadczeniu, aby osądzić! Doświadczenia z poprzednich projektów odgrywają istotną rolę podczas przygotowywania szacunków czasowych. Możemy starać się unikać wszelkich trudności lub problemów, z którymi borykaliśmy się w poprzednich projektach. Możemy przeanalizować, jak wyglądały poprzednie szacunki i jak bardzo pomogły dostarczyć produkt na czas.

#7) rozważ zakres projektu: dowiedz się, jaki jest ostateczny cel projektu i lista wszystkich ostatecznych rezultatów. Czynniki, które należy wziąć pod uwagę w przypadku małych i dużych projektów, bardzo się różnią. Duże projekty zazwyczaj obejmują utworzenie platformy testowej, generowanie danych testowych, skryptów testowych itp.

dlatego szacunki powinny opierać się na wszystkich tych czynnikach. Podczas gdy w przypadku małych projektów, zazwyczaj cykl testowy obejmuje pisanie przypadków testowych, wykonanie i regresję.

#8) Czy zamierzasz przeprowadzić test obciążenia? Jeśli potrzebujesz poświęcić dużo czasu na testowanie wydajności, odpowiednio oszacuj. Szacunki dla projektów, które obejmują testowanie obciążenia, należy rozpatrywać w inny sposób.

# 9) Znasz Swój Zespół? Jeśli znasz mocne i słabe strony osób pracujących w Twoim zespole, możesz dokładniej oszacować zadania testowe. Szacując, należy wziąć pod uwagę fakt, że nie wszystkie zasoby mogą przynieść taki sam poziom produktywności.

niektórzy ludzie mogą wykonywać szybciej w porównaniu do innych. Chociaż nie jest to główny czynnik, sumuje się do całkowitego opóźnienia w rezultatach.

podsumowanie

szacowanie testów oprogramowania jest praktyką, która wymaga zaangażowania doświadczonych specjalistów, a także wprowadzenia najlepszych praktyk w całej branży, takich jak metody test case point I use case point.

ważne jest również, aby przyjąć otwarty umysł do dostosowywania wymaganych procesów. Pomyślne wdrożenie tych procesów prowadzi do ogólnej poprawy procesu testowania.

to jest artykuł gościnny autora „N. Sandhya Rani”.