Każdy, kiedy jest dzieckiem, jest pytany w pewnym momencie: „kim chcesz być, gdy dorośniesz?”
kiedy jesteś dzieckiem to wydaje się normalne. Świat w twoich oczach jest uporządkowany i ściśle określony, i jest częścią kultury, w której dorastasz, kiedy jesteś młody, dowiadujesz się, w czym jesteś dobry, i to staje się tym, do czego dążysz w życiu. To staje się Twoją domyślną odpowiedzią na to wszechobecne pytanie. Potem, kiedy jesteś starszy, wybierasz ścieżkę kariery do naśladowania, decydujesz, co będziesz robić do końca życia, i zanim się obejrzysz, jesteś żonaty, masz 2,5 dzieci i psa i pracujesz w wymarzonej pracy.
proste, prawda?
mówią, że potrzebujesz celu, sensu, pasji, która napędza całe twoje życie.
i pewnie, to świetnie dla tych dzieci, które od piątego roku życia wiedzą, że chcą zostać prawnikiem. To ma sens dla tych dzieci z tą naturalną zdolnością sportową i sportową walecznością, aby stać się gwiazdami olimpijskimi. To w porządku dla tych dzieci, które rodzą się z taką agresywną ambicją, aby pomóc światu, stając się pracownikami socjalnymi, którzy podróżują do Afryki, aby nakarmić głodujące sieroty, a także prowadzą schronienie dla porzuconych szczeniąt w wolnym czasie.
ale co jeśli nie masz wewnętrznego napędu? Brak palącego pragnienia ratowania świata? Żaden wrodzony dar, który zabierze cię daleko?
od dawna bałam się patrzeć zbyt daleko do wewnątrz, wnikać zbyt głęboko w własną duszę i naturę, ponieważ mam ten ciągły, dokuczliwy strach: co jeśli nic tam nie ma?
a jeśli nie mam takiej motywacji, by dążyć do czegoś wielkiego? A jeśli po prostu nie wiem, kim jestem, za czym stoję lub czego naprawdę chcę w życiu? Ciśnienie jest niezrównane.
tożsamość jest trudna do znalezienia i utrzymania. Dla niektórych przychodzi to bardzo łatwo, ale myślę, że większość z nas walczy. Jak masz odpowiedzieć na takie pytanie? Kim chcę być, Kiedy dorosnę? Co, jeśli nadal nie wiesz do czasu, kiedy „dorośniesz”? Co jeśli twoim największym pragnieniem jest teraz dotarcie do Walmartu przed jego zamknięciem, abyś mógł kupić najnowszy smak Cheez-jego reklamowany w telewizji?
nie jestem guru życia. Odpowiedź, którą badałem, nie jest w żaden sposób udoskonalona. Ale sposób myślenia, z którym ostatnio się zetknąłem, paradoksalnie, polega na znalezieniu tożsamości wewnątrz braku.
może masz wiele małych zainteresowań, rozłożonych na różne kategorie, ale nie masz jednej, głodnej, wszechogarniającej pasji. Może nie masz pojęcia, co lubisz i nie jesteś pewien, czy lubisz cokolwiek na tyle, by to realizować. Może jesteś jednym z milionów nie tak wyjątkowych ludzi bez wielkich, wybitnych talentów.
w porządku.
możesz po prostu wędrować. Poważnie.
możesz po prostu wędrować, aż natkniesz się na coś wartościowego. Dlaczego nie? Nie ma na to właściwego sposobu. I nie chodzi mi o rzucenie pracy, żeby zostać jakimś hipisowskim włóczęgą, czy powrót do rodziców i granie w gry wideo cały dzień. Nadal jesteś odpowiedzialny za swoje życie i zdecydowanie nadal musisz spróbować.
po prostu nie pozwól sobie na samozadowolenie. Dopóki nadal dążysz do dobrych doświadczeń i od czasu do czasu wypychasz się ze swojej strefy komfortu, możesz być Wędrowcem. Zachęcaj do samorozwoju, ale uwolnij się od ciężaru znalezienia przeznaczonej ścieżki. Wykorzystuj okazje, jakie się pojawiają, i bądź otwarty na wszystko, co przyjdzie ci na drogę. To samo w sobie może być twoją przeznaczoną ścieżką.
i nawet jeśli będziesz wędrować całe życie, możesz nigdy tego nie znaleźć. Możesz przemieszczać się z miejsca na miejsce, z pracy na pracę, nigdy nie czując się jak ” Hej, to jest to!”. I myślę, że to w porządku. Bo nie każdy ma „to”. Nie każdy ma miejsce, w którym czuje się w pełni usatysfakcjonowany, ponieważ w końcu odkrył swoją wewnętrzną pasję lub cokolwiek innego. Tak długo, jak jesteś zadowolony z tego, gdzie jesteś w życiu i rodzaju osoby, którą się stajesz, myślę, że to absolutnie w porządku. 
