niski stosunek masy do siły jest pożądany nie tylko na siłowni. Stosunek masy do wytrzymałości, gdy opisowy materiału, odnosi się do gęstości materiału do jego zdolności do wytrzymania trwałego odkształcenia lub pęknięcia pod ciśnieniem. Niskie wartości współczynnika wskazują, że materiał jest lekki, ale może wytrzymać znaczne obciążenie. Wysokie wartości opisują ciężkie materiały, które łatwo się odkształcają lub pękają. Stosunek masy do wytrzymałości jest zwykle używany w odwrotnej formie jako stosunek wytrzymałości do masy; jest to następnie określane jako specyficzna wytrzymałość materiału.
- niski stosunek masy do siły jest pożądany nie tylko na siłowni.
- stosunek masy do wytrzymałości, gdy opisowy materiał, odnosi się do gęstości materiału do jego zdolności do wytrzymania trwałego odkształcenia lub pęknięcia pod ciśnieniem.
Zmierz masę materiału za pomocą skali. Na przykład, jeśli określasz stosunek wagi do wytrzymałości tytanu, wagę tytanu i zgłoś masę w gramach (g) lub kilogramach (kg). Aby przekształcić masę tytanu z gramów na kilogramy, podziel masę przez 1000. Na przykład masa 9,014 grama odpowiada 0,009014 kg: 9,014/1000 = 0,009014.
W przypadku regularnie kształtowanych próbek należy użyć linijki do pomiaru wymiarów próbki i obliczenia objętości na podstawie wymiarów. Na przykład, jeśli materiał ma postać sześcianu o długości boku 1 cm, objętość sześcianu jest równa długości boku sześcianu: 1 x 1 x 1 = 1 cm^3. W przypadku próbek o nieregularnym kształcie objętość można uzyskać w procesie przemieszczania płynu. Zmierz poziom wody w cylindrze miarowym przed i po zanurzeniu próbki w wodzie. Zmiana poziomu wody jest równoważna objętości próbki w centymetrach sześciennych. Na przykład, jeśli poziom wody przed dodaniem próbki wynosi 10 cm^3, a poziom wody po dodaniu próbki wynosi 15 cm^3, objętość próbki wynosi pięć centymetrów sześciennych: 15 – 10 = 5. Przelicz objętości podane w centymetrach sześciennych na metry sześcienne, dzieląc przez 1 x 10^6. Na przykład, objętość 5cm^3 równa się 5 x 10^ – 6m^3: 5/1 x 10^6 = 5 x 10^-6.
- Określ objętość materiału.
- w przypadku regularnie kształtowanych próbek użyj linijki, aby zmierzyć wymiary próbki i obliczyć objętość na podstawie wymiarów.
Oblicz gęstość materiału, dzieląc masę próbki przez jej objętość. Na przykład próbka tytanu, która waży 9,014 gramów i zajmuje dwa centymetry sześcienne, będzie miała gęstość 4,507 kilogramów na metr sześcienny: 9,014 / 1000 / (2/1 x 10^6) = 4507.
Określ ostateczną wytrzymałość materiału od punktu zwrotnego krzywej naprężenie-odkształcenie materiału, śledząc krzywą naprężenie-odkształcenie materiału, aż krzywa osiągnie najwyższy punkt. Wartość odczytana z osi naprężenia lub osi y jest najwyższą wytrzymałością materiału.
- Oblicz gęstość materiału, dzieląc masę próbki przez jej objętość.
- wartość odczytana z osi naprężenia lub osi y jest najwyższą wytrzymałością materiału.
podzielić gęstość przez ostateczną wytrzymałość próbki, aby uzyskać stosunek masy do wytrzymałości materiału. Na przykład tytan ma najwyższą wytrzymałość 434 x 10^6 N/m^2 i gęstość 4507 kg / m^3. Stosunek masy do wytrzymałości dla tytanu wynosi 1,04 x 10^-5 kg/Nm: 4507/434 x 10^6= 1,04 x 10^-5.
