Nagraj drugi skrypt za pomocą web_custom_request() dla elementu, który chcesz odtworzyć.
Zastąp jedno wywołanie w skrypcie głównym web_custom_request (). Ogólnie zmienna natura web_custom_request () pojawia się po wywołaniu URL i „?”gdzie w grę wchodzą parametry pary nazwa / wartość. Oto, gdzie Twoje podstawowe umiejętności w języku twojego narzędzia do testowania wydajności wchodzą w grę.
będziesz musiał zbudować łańcuch, który prawdopodobnie zawiera znaczną liczbę par nazwa|wartość, które są dynamicznie wytwarzane, a zatem skorelowane, z poprzednich żądań. Możesz dodawać do tego tylko kilka elementów danych wejściowych użytkownika końcowego w zależności od definicji web_custom_request().
prawdopodobnie będziesz potrzebować zapętlonej struktury, aby uzupełnić bufor do przechowywania łańcucha podczas jego budowania, dodając jedną nazwaną strukturę pary wartości do łańcucha bazowego, dopóki nie zbudujesz całej struktury. Następnie możesz dołączyć to do URI jako całości i zastąpić literalny ciąg w web_custom_request () dla URI i jest to prameters z tym, który zbudowałeś do przechowywania wszystkich zmiennych dynamicznych komponentów.
Dlatego masz do dyspozycji pełne środowisko języka C.
